Algarve

 

In oktober 2005 ging ik met mijn zus 10 dagen naar de Algarve in Portugal. Normaal gesproken gaan we altijd ergens op de bonnefooi heen, maar we hadden nu besloten met OAD reizen te gaan. Geen zorgen over een hotel, vliegreis of transfer. Gewoon 10 dagen zorgeloos op het strand van Alvor liggen. Na de vliegreis werden we in een bus naar het hotel gebracht. Alvor ligt maar 50 kilometer van het vliegveld, maar natuurlijk werden wij pas al allerlaatste, na 2,5 uur bussen, afgezet. Dus gingen we maar van het uitzicht genieten en het eerste wat opviel was dat ze overal aan het bouwen waren. Grote, hoge flats voor al die hordes toeristen. Aangezien wij het niet zo op massatoerisme hebben, hadden wij gekozen voor een klein badplaatsje. Maar al snel kwamen we erachter dat ook dit dorpje bijna geheel op toerisme draait. Alleen hadden de typisch Portugese straatjes en huizen hier geen plaats gemaakt voor hoogbouw. Er waren veel terrasjes, een vissershaventje die tevens een ouderenhangplek was, en natuurlijk het strand! Zo snel we konden lagen we er met ons handdoekje en we moesten lachen bij het idee dat in Nederland iedereen in de kou en regen zat.

 

's Avonds gingen we naar het dorp om onszelf nog meer te verwennen. Het was druk in de straten, de terrassen zaten vol, er waren straatartiesten en alle winkeltjes waren nog open. We zochten een visrestaurant uit, waar er veel keuze was uit vis die regionaal werd gevangen. Wat we merkten, en later steeds weer terug zagen, was dat de tafels en stoelen erg dicht op elkaar stonden. Vaak zat je met je neus in het bord van je buurman, maar in Alvor zaten toch vooral Britten die ons niet konden verstaan. Het eten is daar trouwens lekker en goedkoop, voor 25,- Euro hebben we met z'n tweeën gegeten en gedronken. Na het eten wilden we nog wel ergens wat gaan drinken, maar rond 11 uur was het dorp uitgestorven. Omdat het naseizoen al was begonnen waren veel bars leeg en stond het personeel verveeld met elkaar op straat te kletsen. We besloten om maar terug te gaan het hotel, dat trouwens buiten het dorp lag. Maar de wandeling was welkom, want dan kon het vele eten wat zakken. We waren eigenlijk die enigen die elke keer de wandeling maakten naar het dorp, voor de rest ging iedereen met de taxi. Na een paar dagen werden we dan ook raar aangekeken door de taxichauffeurs en zelfs een keer nageroepen dat we gek waren elke keer te lopen.

 

De volgende ochtend werden we verrast door het ontbijtbuffet van het hotel. Bakken vol vers fruit, allerlei soorten, brood, cornflakes, yoghurt, e.d. Maar waar het meest van was, waren de eieren, spek en bonen voor de vele Britten die er zaten. Later hebben wij dit ook opgemerkt in een enquête van het hotel. Wij vonden dat er best wat Portugees eten op tafel had mogen staan en als die Britten hun ontbijt niet kunnen missen, ze maar beter thuis kunnen blijven. Maar goed, het had heerlijk gesmaakt en snel gingen we weer naar het strand. Vandaag stond er ook iets sportiefs op het programma, we hadden namelijk mountainbikes deluxe gehuurd. Dat het zulke krotten zijn als waar we thuis in de stad op fietsen, was er niet bij verteld. Maar zijn niet anders gewend, dus vol goede moed beginnen we langs de kust richting de stad Portimao te fietsen. Het uitzicht is geweldig, vooral de rotsen die overal uit de zee steken, die zo typisch zijn voor deze kust. Al snel komen we in een voorstadje van Portimao terecht, waar nog goed e sporen te zien zijn van de Moorse overheersing; huizen in Arabische stijl en een lange vestigingsmuur. We stoppen vaak om dingen te bekijken, want tijdens het fietsen krijg je hier niet echt de kans voor, door het drukke en chaotische verkeer. We verlaten het stadje en fietsen naar Portimao. Reken er trouwens niet op dat hier mooie fietspaden of iets dergelijks zijn, je fietst gewoon op de autoweg en je moet ook gewoon de drie-strokenrotonde nemen, we hebben dan ook vele kruisjes geslagen. Al snel komen we in het "gewone" Portugal aan, we hebben de kust met de vele toeristen achter ons gelaten. Dit merk je dan ook gelijk, veel minder mensen spreken engels en in de winkels en restaurant hoor je alleen Portugees. We rijden door verschillende wijken en dan stuiten we ineens op een krottenwijk. Zo'n één van tv, met houten hutjes met als dak een golfplaat. Overal ligt afval waar kinderen op spelen en dieren op lopen. Op de achtergrond zijn nog steeds de dure hotels te zien en je begint je dan toch aardig schuldig te voelen, ondanks dat je er niets aan kunt doen. Als we doorfietsen, wordt het contrast alleen maar groter doordat we bij een groot luxe winkelcentrum komen. Binnen zien we een supermoderne mall, met bioscoop, vele winkels en een foodcourt. De dure merken vliegen je om de oren en een colaatje kost hier evenveel als op een terrasje op de Dam. We besluiten maar weer terug te gaan naar Alvor, een douche in het hotel zou geen overbodige luxe zijn na uren door de hitte te hebben gefietst.

 

Op dag 3 wordt ons idee van 10 dagen luieren in de zon ruw verstoord door regen. We hebben geen andere keuze dan de bus te pakken en een stadje te bezoeken. Dit wordt Silvês, een erg arm stadje op een berg. Overal lopen straatkatten en -honden en de huizen zijn nodig aan een opknapbeurt toe. Vroeger was dit de hoofdstad van de Algarve, toen Portugal nog in handen was van de Moren. En daarom zijn we hier, er is namelijk nog een grote burcht uit die tijd. Als we komen zijn er nog werkers bezig, nog steeds worden er dingen gerestaureerd. Om eerlijk te zijn valt het een beetje tegen. Je kunt over de buitenmuur een rondje lopen, binnen in is niet veel meer van de burcht over. Het uizicht daarentegen is geweldig. Je kunt kilometers ver kijken over heuvels, weilanden, bossen en dorpjes. Veel meer in het stadje is er niet te doen of te bezichtigen, dus besluiten we weer terug te gaan naar ons hotel. 's Avonds en 's nachts begint het te stormen en de volgende dag is het mooie uitzicht van ons balkon verdwenen. Verder dan 50 meter kunnen we niet kijken, zo hard regent het. Na een paar uren opgesloten te zitten in het hotel, wagen we het toch om met de bus naar Portimao te gaan. De regen is minder geworden en we besluiten te gaan winkelen. Maar voor kleding hoef als lange Nederlander daar niet te zijn en het winkelpersoneel is vaak alles behalve vriendelijk. Daarnaast gaan de winkels 's middags wel 1 à 2 uren dicht, de lunch is namelijk de grootste maaltijd van de dag. Wij besluiten ook maar te gaan lunchen en er is één ding wat ik hierbij kan aanraden: soep van de dag. Overal hebben ze zelfgemaakte soepen, gevuld met verse groenten, vis, vlees, e.d. Geen standaard saai boullionetje, maar vaak voor maar 1,- Euro een soep waar je de hele middag verder op kunt winkelen. Maar het gaat weer hard regenen en we besluiten terug te gaan naar het hotel en daar de rest van de dag opgesloten te zitten. Gelukkig hebben we een ruime kamer met een groot, warm bad waar ik de rest van de middag in vertoef.

 

De volgende dag moesten we vroeg op, want er stond een excursie op het programma. Vanaf de Algarve zijn er namelijk vele excursies naar bijvoorbeeld Gibraltar, Fatima, Lissabon, e.d. Wij gingen naar Sevilla, Spanje. Maar 3 uurtjes in de bus zeiden ze, maar het werden er 5,5. We hebben de rest van de dag door deze prachtige stad gelopen en de hoogste kathedraal van Europa beklommen.

 

Dag 7 begon wat hoopvoller, want er stond een waterig zonnetje aan de hemel en de weersvoorspellingen waren iets positiever. Tijd om maar eens de natuur in de buurt te gaan bekijken. Naast het dorp is er een klein natuurpak, dat langs een inham van de zee loopt. Er waren wandelpaden op de rotsen langs de kust, vanaf die hoogte had je een goed uitzicht op het land en de zee. Toen de zon begon te zakken ben ik terug gegaan naar het dorp waar mijn zus de tijd had besteed op een terrasje. We aten weer bij het lekkere restaurant waar we de eerste dag ook aten.

 

De volgende ochtend weer vroeg op, want we gingen met de trein naar Lissabon en tot onze verbazing in een erg moderne trein, met luxe stoelen, schone wc's en tv-schermen in het gangpad. De zon kwam op en Portugal gleed aan ons voorbij. Na 3 uren kwamen we in Lissabon aan. We liepen eerst wat verdwaald rond, aangezien we niet zo snel een losse kaart konden vinden. De binnenstad is een aaneenschakeling van gezellige straatjes die of heel schuin naar boven of heel schuin naar beneden lopen. Overal van die typische Portugese huizen, met op elke verdieping een balkonnetje waar waslijnen vol was hangen. We liepen van de ene bezienswaardigheid naar de andere, veel rijkversierde kerken, monumentale gebouwen en grote pleinen. We stopten één keer voor lunch (soep van de dag natuurlijk!), anders zouden we de dingen die we wilden zien in één dag niet redden. De bezienswaardigheden die de meeste indruk op ons maakten lagen op de hoogste berg van de stad. Dit was ten eerste Sé, de oudste kerk van de stad uit 1147. Achter de kerk ligt een klooster waar door archeologen de grond in is uitgegraven en waar verschillende vondsten zijn gedaan, van zowel de Romeinen, als de Moren, e.a. Ten tweede is er de burcht die bovenop de heuvel staat en de oudste kern van de stad vormt. Het werd bewoond door de Romeinen, Goten, Moren en verschillende koningen. Maar ook werd het gebruikt als gevangenis en wapendepot. Het kasteel in de burcht is wel mooi, maar er is niet veel te zien. Daarbuiten des te meer, er is een parkje en er staan grote kanonnen. Maar wat de beklimming van de 120 meter hoge heuvel echt de moeite waard maakt is het uitzicht. Zo ver je kunt kijken zie je de stad Lissabon. We hebben hier dan ook zo'n 2 uren doorgebracht. Weer beneden gekomen besluiten we eens de gepofte kastanjes te gaan proeven, waar er zo veel kraampjes van staan. Wat overigens zorgt voor een vieze zwarte rook in de straten die ook nog eens in je kleren blijft hangen, maar dat terzijde. De hele dag is het aardig mooi weer, maar dan begint het toch weer met regenen. We vluchten het Hard Rock Café in en besluiten daar ook maar te gaan eten. Daarna willen we teruggaan naar het station, maar er zijn al verschillende metro's gesloten. Dus moeten we op zoek naar een ander metro, waarbij een man ons te hulp schiet. Hij adviseert ons via een andere route de metro te nemen, dit is veel beter zegt hij om bij het treinstation te komen. Hadden we maar nooit geluisterd, door zijn gebrekkige engels heeft hij ons verkeerd begrepen en komen we bij het verkeerde treinstation uit. We springen in een taxi, waar de taxichauffeur ons ook niet begrijpt en ook niet mee wil werken om snel bij de trein te komen. We missen 'm dan ook....

 

We bellen allerlei hostels en lopen uren door de stad in de regen, maar alles zit vol. Het is namelijk zaterdagavond en de MTV awards zijn in 1 of 2 dagen er. Uiteindelijk belt een hostel ons terug met een telefoonnummer van een ander hostel buiten de stad. We gaan met de bus, trein en taxi en na een 5 uur durende zoektocht hebben we dan eindelijk een slaapplek gevonden. We gaan gelijk slapen en pas de volgende morgen zien we dat we in een leuke badplaats zijn belandt, genaamd Cascais. Helaas hebben we niets mee, en we besluiten om terug te gaan naar Lissabon. Maar na alle sores van de avond daarvoor hebben we geen zin meer om ons nog een keer stuk te lopen. Terug naar Alvor dus, waar we de laatste avond afsluiten met een lekker etentje.

 

Onze vakantie ging geheel anders dan gepland, je kunt zeggen dat we toch wel wat pech hadden steeds. Maar het is echt de moeite waard om naar Portugal te gaan met zowel mooie cultuur als natuur. Over een half jaar ga ik zelf in Portugal wonen, dit was dus een soort van voorproefje voor mij. Ik kan alleen maar zeggen dat ik onwijs veel zin heb om terug te gaan en ik Portugal aan iedereen kan aanraden.

 

Susanna Zuidema

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vorige pagina